"Sommige meisjes hadden me in de loop van mijn jonge leven vertederd, sommige hadden me vooral nieuwsgierig gemaakt naar hun blote, profane, soepele huid, maar een schok had ik, alleen nog maar bij de eerste aanblik van iemand, nooit ervaren.”
Na het overlijden van zijn vrouw en grote liefde, probeert een succesvolle architect zijn verdriet te boven te komen. Niet lang na het drama lijken dezelfde vrouwen om hem heen te cirkelen: Lenka uit het nachtleven, schoonzus
Agnes, psychiater en buurvrouw Vansina, Alessia, het veel jongere meisje uit de sauna. Hoe meer pogingen hij onderneemt om alles wat hem aan zijn vrouw herinnert te ontvluchten, als nachtwaker in een museum, als platonische minnaar van een callgirl, als scriptgirl op een Schots eiland, hoe pijnlijker het verlies blijkt te worden. Als een nieuwe liefde het nodige perspectief lijkt te bieden, gooit een jonge kunstenaar roet in het eten.
Na Een brief aan Jack Nicholson (2001), Waterman en linkshandig (2002) en Franse zomers (2019) is Tranenmuseum de vierde roman van Jan Posman
