De Noordzee is een waardevolle plek die ons voorziet van zuurstof en voedsel. Ondanks dat de Noordzee een van de drukst bevaren zeeën ter wereld is kun je er toch het gevoel van vrijheid en stilte ervaren. Welke verhalen heeft de grens van zee en land ons eigenlijk te vertellen? Hoe ziet het leven onder de golven eruit? In het tweede deel van Moedertje Groen nodigt Tessa Yanover je uit je te laten verwonderen. Van de Waddenzee tot de wateren van Zeeland: wandel mee door de duinen, duik in het zoute water en beleef de Hollandse kust zonder zelf nat te worden. Tessa verwoordt haar liefde voor de kust als volgt: ‘De kust is een plek waar mijn hoofd zich kan vullen met nieuwe ideeën en inspiratie en waar ik mijn longen kan vullen met frisse lucht. Aan de kust kun je als mens weer ademen, weg uit de verstikkende maatschappij. In mijn eerste boek merkte ik hoe fijn ik het vond om over de zee en duinen te schrijven, het smaakte naar meer.’ TESSA YANOVER is een gepassioneerd natuurliefhebber en enthousiaste natuurgids aan zee. Ze geeft zeelessen, strandexcursies en struint graag uren langs de vloedlijn. Op haar website moedertjegroen.nl verschijnen regelmatig natuurvideo’s en verhalen. De Noordzee is een waardevolle plek die ons voorziet van zuurstof en voedsel. Ondanks dat de Noordzee een van de drukst bevaren zeeën ter wereld is kun je er toch het gevoel van vrijheid en stilte ervaren. Welke verhalen heeft de grens van zee en land ons eigenlijk te vertellen? Hoe ziet het leven onder de golven eruit? In het tweede deel van Moedertje Groen nodigt Tessa Yanover je uit je te laten verwonderen. Van de Waddenzee tot de wateren van Zeeland: wandel mee door de duinen, duik in het zoute water en beleef de Hollandse kust zonder zelf nat te worden. Tessa verwoordt haar liefde voor de kust als volgt: ‘De kust is een plek waar mijn hoofd zich kan vullen met nieuwe ideeën en inspiratie en waar ik mijn longen kan vullen met frisse lucht. Aan de kust kun je als mens weer ademen, weg uit de verstikkende maatschappij. In mijn eerste boek merkte ik hoe fijn ik het vond om over de zee en duinen te schrijven, het smaakte naar meer.’