In 'Gegeven tijd' neemt Paula afscheid van mensen die haar leven gekleurd hebben. Zo lezen we over Paula’s ervaringen met haar narcistische moeder en dementerende broer. Haar collega’s van de Confrérie des Chevaliers Grand Baillage die kwamen en gingen, net als twee zieke echtgenoten die ze tot het eind verzorgde. Maar Paula zou Paula niet zijn als er ook heel wat te lachen en bewonderen viel. Zo ontving zij eens prinselijke post uit Monaco en jatte eigenhandig een gestolen fiets terug van een junk. De verhalen zijn dan weer serieus, dan weer met een vrolijke noot, maar altijd intiem en verrassend verteld.
Paula van Rijn (1948) debuteerde op 71-jarige leeftijd met haar verhalenbundel 'Ik leef nog'. Die titel koos ze niet voor niets. Al jaren heeft zij leukemie, wat haar er niet van weerhoudt alles uit haar dagen te halen. Schrijven opent nieuwe werelden voor haar, want aan stilleven doet deze grande dame niet. Na twee verhalenbundels werkt ze nu gestaag aan haar derde boek… een roman.
