Hoe gooi je een baksteen door het raam van een bank als je niet uit bed kan komen? In Theorie van de Zieke Vrouw onderzoekt kunstenaar en auteur Johanna Hedva hoe je je politiek zichtbaar kan maken als je chronisch ziek bent. Is de oorsprong van ziekte in de astrologie te lezen? Of het gevolg van familietrauma? En waarom is zorg voor het lichaam en anderen eigenlijk de uitzondering en niet de norm? Wie heeft daar baat bij? (Hint: het kapitalisme.) De woorden van Hedva worden begeleid door een briefwisseling tussen dichters Asha Karami (Godface) en Pelumi Adejumo (Soms voel ik mij zombie). Zij delen dromen, ervaringen met ziekte en zorg, en spiegelen zich aan Hedva’s beeld van de Zieke Vrouw. ‘Een essentiële tekst voor iedereen die zorg geeft of nodig heeft.’ — NADIA DE VRIES ‘Pelumi en Asha zijn voorzichtig, eerlijk en kwetsbaar naar elkaar terwijl ze bewust zijn van een lezend publiek.’ — MARIAM EL MASLOUHI ‘Compact, complex, urgent: Johanna Hedva schreef een vlammend pamflet over het onaangepaste lichaam als politiek wapen.’ — BREGJE HOFSTEDE ‘Theorie van de Zieke Vrouw geeft betekenis aan ervaringen die ik eerder liever uitwiste, zoals de dagen die ik spendeer in bed: ziek, moe, vermoeid, net als jij.’ — EMMA VAN MEYEREN Thalia Ostendorf (1990) is promovendus aan de Universiteit van St. Andrews in Schotland. Ze schrijft essays en korte verhalen en vertaalt Engels-Nederlands. Ze is een van de vertalers van Honorée Fanonne Jeffers’ De liefdesliederen van W.E.B. du Bois (Meulenhoff, 2023). Ze is een van de oprichters van Uitgeverij Chaos.