Een vreemde en totaal onverwachte ervaring en de begrijpende houding van Anna, zijn vriendin, betekenen voor Adriaan dat de tijd gekomen is om alles en iedereen in de steek te laten. Met zijn fiets, zijn enige reisgezel, wil hij de zinloosheid van het leven ‘stuktrappen’ en aantonen dat het toeval niet bestaat. Een druk en veeleisend programma. En dan is er nog de dood die hij wil doorgronden en die volgens Adriaan het denken overbodig maakt en die met geen enkele overtuiging rekening houdt. De dood is de zin van het leven. Het doorgronden van het wezen van de dood is geen gemakkelijke opdracht voor Adriaan. Wanneer hij rechtstreeks geconfrontreerd wordt met de dood, lukt het hem wel aandachtig te blijven staan. Hij is dan de getuige die vol verwondering zegt wat hij hoort en ziet, die luistert maar ook heel af en toe heftig en emotioneel uit de hoek komt. Wim Urgel (°1947) studeerde Germaanse Filologie en Sociale en Culturele Antropologie aan de KULeuven. Hij was jarenlang uitgever en publiceerde daarnaast kortverhalen en dichtbundels. Zijn novelle 'Het blauwe meisje' verscheen in september 2024.