Juni 2004 – het noodlot slaat toe. Joute de Graaf is dan 61 jaar. Altijd druk geweest met studies, werk, sport en bestuurswerk. Gedreven, betrokken en vasthoudend. Het vitale leven van de auteur van dit boek is voorbij… Met een dwarslaesie moet hij zijn moed weer verzamelen om door te gaan. Vanuit die positie pakt hij zijn leven weer op. Het bestuurswerk gaat door! Hij gaat daarnaast schilderen en schrijven. Dit is zijn tiende boek. Vanaf 2007 schreef hij boeken: romans, maatschappijkritische boeken, historisch-documentaire boeken, en altijd vanuit een persoonlijke visie. Dit boek is zijn levensroman. Maar tekenend voor hem plaatst hij zijn verhalen in het brede perspectief van de culturele, maatschappelijke en kerkelijke ontwikkelingen. Hij is er duidelijk een deel van. Het boek is op deze manier een caleidoscopisch verhaal geworden met nieuwsgierig makende documentaire gegevens. Heldere analyses worden gegeven over al die ontwikkelingen in zijn leven en wat er om hem heen gebeurde. Hij begint bewust zijn verhaal in juni 2024 en neemt de lezer dan mee in zijn herinneringen. Maar het blijft niet bij herinneringen… Op een spannende manier zuigt hij de lezer mee in zijn onderwerpen. Je leert hem kennen als doener en denker. Het boek heeft ook een filosofisch-theologische inslag. Dat hoeft je niet te verwonderen als je leest hoe hij als Doopsgezinde in het leven staat. Joute de Graaf (1942) werd in het dorp Ternaard in Fryslân geboren en groeide daar op. Hij studeerde Bouwkunde en Pedagogiek.