Schrijver, beeldend kunstenaar, regisseur, tekenfilmer, componist-tekstdichter Harrie Geelen manifesteerde zich recentelijk ook als vertaler. Van Ovidius vertaalde hij uit het Latijn diens ‘Metamorphoses’ (2022) en ‘Heroides’ (2024) die hem veel lof opleverden: “Geelen bewijst dat hij ook een meestervertaler is.” Nu verrast hij met ‘De zaak Reinaerd Vos’, zijn versie van ‘Van den vos Reynaerde’ (rond 1260), het hoogtepunt uit de Middelnederlandse literatuur door. Van dit satirisch-grappige heldendicht en dierenverhaal zijn in de voorbije eeuwen talloze bewerkingen verschenen, op rijm al dan niet gekuist, of als proza of kindervertelling, ook door gerenommeerde hedendaagse schrijvers en vertalers als Ernst van Altena, Karel Eykman, Koos Meinderts en, nog zeer onlangs, Tom Lanoye. Harrie Geelen koos in ‘De zaak Reinaerd Vos’ voor een zeer getrouwe vertaling in gepaard rijm, van versregel voor versregel, 3494 versregels in totaal, en hij baseerde zich daarbij voor het eerst op de meest recente bezorging van de oertekst door historisch letterkundigen Ingrid Biesheuvel en Frits van Oostrom. Het epos begint met een Proloog van de oorspronkelijke auteur ‘Willem die Madock herschiep’ waarvan hieronder de eerste strofen: Willem die Madock herschiep en daar nachten niet van sliep vond het toen zo onaanvaardbaar dat men over le Renard maar amper iets in ’t Diets mocht lezen (Arnout was geen hulp in deze ) dat híj de doopceel zelf ging lichten en wat men over Vos berichtte naar Diets, dus geen woord Frans, omwerkte. Heregod. Wens Willem sterkte. Een ding moet mij van het hart: ik bid en smeek nog vóór ik start kleinsteeds volk en kletsmajoren, als zij iets onbehoorlijks horen, als iets niet aan hen is besteed, (geen iets zinnigs te zeggen weet), dat zij dan niet zelf gaan schaven.